Ecofeminisme

Het dorpje Piplantry in India wordt ook wel hét ecofeministische dorp genoemd. In het dorp Piplantry – wat plant en boom betekent – heeft burgemeester Shyam Sunder Pilawal een nieuw ecosysteem uitgedacht dat inmiddels door meerdere staten in India is overgenomen. Hij plant 111 bomen voor ieder meisje dat daar geboren wordt. Het idee ontstond toen hij zijn eigen dochter verloor – de eerste boom heeft hij ter nagedachtenis aan haar geplant. In totaal zijn er tot nu toe 400.000 bomen geplant. ‘Hierdoor kunnen we niet alleen onze dochters redden, maar ook het water, de grond en het milieu’, aldus Pilawal.

52% van de inwoners in Piplantry is vrouw en zij worden op een voetstuk geplaatst. Ze zijn onafhankelijk, gaan naar school en krijgen een eigen bankrekening waar zowel de ouders als het dorp een bedrag op storten. Het ecofeministische gedachtegoed heeft zich in de afgelopen jaren verder uitgebreid door nieuwe ouders een verklaring te laten ondertekenen die voorschrijft dat zij hun dochter niet voor haar achttiende jaar zullen uithuwelijken, zodat ze daarmee ook haar school kan afmaken.

Deze ecofeministische beweging biedt tegenwicht aan het feit dat Indiase meisjes vaak als minderwaardig worden gezien en vanwege hun sekse worden geaborteerd. Omdat in India de bevolking te snel groeit en de burger verzocht wordt ‘slechts’ twee kinderen te krijgen, richten veel ouders zich op het krijgen van zonen. Het gevolg hiervan is dat er in de afgelopen 20 jaar naar schatting 10 miljoen meisjes zijn vermoord. Om deze verschrikkingen te stoppen is er inmiddels een wet aangenomen die abortus op basis van sekse tegen moet gaan.

Het ecofeministische gedachtegoed dat centraal staat in Piplantry, lijkt ook bij steeds meer Indiase vrouwen te resoneren. Inwoonster Nanubhai Paliwal, die moeder is van twee zonen, vertelde in een interview met de BBC dat ze voorheen hoopte op kleinzonen, maar dat ze – nadat ze in aanraking kwam met Piplantry – ging hopen op kleindochters. “Meisjes werden vroeger als last beschouwd, nu denken wij daar anders over en verlangen we minder naar zonen”.

Volgens districtshoofd Nimisha Gupta valt het succes van het ‘Piplantri Model’ ook te verklaren vanuit de gedachte dat er een gelijkwaardige relatie is tussen mens en natuur. “Wanneer je bomen beschouwt als familieleden, heeft het emotioneel gezien zin en betekenis”.

Ik ben op het moment meerdere artikelen aan het schrijven over deze inspirerende en noodzakelijke beweging. Een kort artikel is te lezen in Koorddanser: https://lnkd.in/ec4t57fp